Beberapa hari sebelum tibanya expected day (24 July) sy masih berkira-kira dan berfikir-fikir mahu bersalin kat mana desu. Asalnya mahu bersalin di klinik swasta An-Nisa, KB. sudah tempah tp belum bayar deposit.setelah terima byk komen-komen dr mereka yg berpengalaman, katanya Annisa mmg ok tp suka charge terlebih2, sy tak jadi. Due patutnya 24 july iaitu minggu ke 40 lah, tp selepas beberapa hari masih belom ade tanda mo beranak (aiyo). Mase tunggu bila nk beranak ( so many words beranak..) adalah waktu yang paling mencabar minda. Setiap malam seblom tido selalu terpk ‘entah2 mlm ni sakit nk beranak’ ho ho ho..tetiba takot plaks..maklomla masa tu belom ade pengalaman beranak, entah camane rasanya..
Mase 28 July hari tu tetiba kuar darah sikit, so mula lah aku kelam kabut (dasar takde pengalaman)..kuar darah sikit je pun, takde air ketuban. Sakit pon tak..tp mase tu sibuk amek bj yg dh packing sume, ajak husband g umah atok kat KBharu (naseb baik husband ade amek cuti)..kirenya nk beranak kat spital KB lah (xjadi spital Machang)..perjalanan dr umah kat Machang lebei kurang sejam..eh tak sakit pon lagik..so sy & suami singgah makan2 kat kedai..pastu sy ajak husband g window shopping kat pasaraya billion..ya ampun..tp husband marah, katanya kang terberanak kat pasaraya kang..so stay la umah atok..mase tu call Nad mintak pendapat patut ke I pegi cek spital lalu Nad pon memarahi aku ‘pegilah cek, ko nk tunggu beranak dulu ke br nk g spital’ eh ye ke..lalu sy xpuas hati.sy pon call number spital, misi /nurse yg angkat suruh dtg spital..lalu sy berkira2 nk pegi lepas asar lah..eh bile lepas asar, rase mcm nk g lepas isyak lak..ha ha..
Maka lepas isyak sy pegi spital KB bermulalah kisah..rupe-rupenye bila pegi spital ni mcm pegi menyerah diri..komfem dorang pegang masuk wad desu..lama gak tunggu untuk operasi cek- cek bukaan nih..aku tgk ramai betul Dr muda2 mungkin tgh wat housemanship (betoi ke ejaan tah) ,,yg cek bukaan tu namanya Dr hafizah (aku request dr pempuan) sbb aku tgk dr laki je yg masuk bilik cek tu buat cek..ganas gile Dr hafizah ni..mukanya pon mcm tak cukup tido..di jolok2nya..sakitla mak oi..lama betul nk isytihar baru terbukak 1 @ 2 cm katanya..dan mase tu belom pon rs apa contraction..ya ampun naifnya sy mase tuh..
So kol 12mlm sy ditempatkan lam wad. esoknya blom sakit apa2..dr rahimi (iaitu membe husband rupenya mase kat ukm, kata husband dia asalnya dak civil, tukar amek medic kat indon desu) die la yg pantau wad tu,, die la yg cek2 perot sy..kata dr rahimi kalau xde apa2 ptg ni aku dilepaskan balik umah..(isyk kalau ikutkan aku mau balik dh pagi tu..) bosan amat dok spital..penuh ngn nurse pelatih muda2 tgk muka sorang2 tu mengingatkanku pada adikku yg tgh blajar kat matrik tu..muda2 bangat, sibuk bergosip dan bershare lipice..(apekah..)Pada ptg 29 July, lebei kurang kol 3pm, aku di arahkan ke suatu tempat. Katanya Dr Shukri nk wat scan ( aik, aku dh heran, bukan ke smlm ade 1 Dr pempuan tu dh scan perutku),, tp ikut je nurse tu bawak..jalan punya jalan smpai melintas jalan dan pegi bangunan sebelah...masuk sebuah bilik gelap. Rs marahnya diriku. Rupenya aku dan beberapa ibu lain ini menjadi bahan pembelajaran budak2 kolej kejururawatan yg bersebelahan ngn spital tu..dorang scan2 perut, tunjuk kat Dr shukri tu..entahla mcm2 istilah medic disebut2..mcm latihan amali la kunun, sakit perutku ditekan2..lastly, Dr shukri plak wat scan perutku smbil mengajar student td..then tetiba dia kata ’ eh, air ketuban awak ni kurang ni..rsnye kene induce ni, bg beranak cepat sikit’ takut lemas nnt. La la la..so tak dpt baliklah pada petang hari itu..pd mlm itu sy dh mula terasa contraction dlm 5 minit sekali sepanjang malam (mase tu belum induce pon lagi) sy tak dpt tido mlm tu sbb perut asyik mengeras tp sy masih gagah untuk ke bilik air, solat subuh dsb.
Pagi 30 July tu, seblom kol8 lagi, Dr masuk wad, beberapa orang perlu di induce pada pgi itu termasuk diriku..seblom tu, cek bukaan jalan, baru 3 cm..sy pon masih gagah..then..lepas induce kami dinasihatkan berbaring selama sejam. Sy pon g baring atas katil. After 1 hour, sy bgn makan nasik gulai ayam husband hantar pg td bersama telur masak separuh (kata wan, untuk tenaga mase nk meneran)..ho ho, sy masih gagah waktu itu..beberapa jam selepas itu bermula kisah..umi dan husband ade dtg.umi amek cuti keje today, tp unlucky, pak guard kat pintu depan wad yg poyo tu tak bg masuk lak..hari2 seblom tu, seorang peneman pesakit dibenarkan masuk..
Lam kol11 pagi sy tak tahan lgi,,contraction agak kerap..mase misi hidang nasi, perut asyik mengeras, nurse pun dtg cek kekerapan contraction sy..sy gerak sikit, tetiba mengeras..kesudahannya lebih baik baring jer..kol 12.30 misi2 tu dtg bwk wheelchair, dr rahimi arahkan sy dibawa ke labour room...padahal rsnya mase tu contraction biase je, mksudnya boleh la tahan lgi..sy masih belom terasa nk meneran dan bukaan jalan pun masih 3 cm...mase kat labour room, sy disuruh tanggal segala pakaian dan pakai bj pesakit. dorang pasang oksigen utk sedut dan jugak masukkan air..sy rileks dulu,, hp setia kat tgn,,sy mesej my hubby & umi soh dorang g semayang zohor dulu..sbb sy masih contraction biasa-biasa.. then,, contraction bertambah kerap,, bile nurse tanya, sy mahu jemput sape masuk, sy mintak nurse panggil husband sy..dan dia dtg..bukaan mase tu 5 cm..nurse kuar dan meninggalkan kami berdua..kat labour room lain sy dgr sumer org kalut..dr suruh teran..org sana menjerit,sini jerit,,memang kalut ribut..
Tepat kol 3 ,,sy dh tak tahan lagi..contraction sgtlah kerap..dan sy terasa nk meneran yang amat sgt, sy bgtau nurse..die suroh tahan dulu jgn teran..(ha..apekah..) lsyh ketika itu dalam keadaan mengiring sebelah kiri..nurse suroh tahan,, sy kepit paha...seksanya disuruh tahan dari meneran..kol 4, sy dh tak bleh tahan, sy merayu kat nurse tu tolong panggil Dr sbb sy dh nak beranak..husband sy pegang sy smbil mukanya mcm simpati kat diriku..sy mintak die urut2 kaki sbb misi suruh TAHAN.JGN TERAN..’nurse, sy tak tahan lg,,baby nk kuar dah ni..’ nurse pon arahkan aku kangkang sbb nk cek bukaan. 9 cm. Nurse masih kata, TAHAN DULU JGN TERAN. (apekah..) nurse kata Dr akan masuk bilik ni kol 5.. Ya Allah, biar benar.. sy dah tak boleh tahan diri dr nk meneran,,ia dtg secara semulajadi..dan dalam keadaan mengepit paha, mengiring,, sy dah terteran, rase mcm kepala baby dh kuar sikit sy menggigil menahan smbil tangan pegang bontot.. Lam kol 4.40 sorang Dr cina pempuan dtg, sy sgt tak boleh tahan dah, terus kangkang,,boleh lagi dr tu kata ’ jgn teran lg,, sy nk cek bukaan, smbil mase tu sumer baru sibuk nk pakai glove dan segala bagai. Dan blom sempat dr ckp pnjang2 sy teran, trus kuar anakku..menggigil bdn sbb asyik kene suruh tahan teran..lepas tu sy dgr dr kata, ’eh,byk terkoyak ni smpai punggung, dia ade angkat punggung ke sakni..’ dan misi yg dr td asyik suruh aku tahan tu ckp perlahan je..’sy suruh die tahan tadi’.. kesudahannya. Punggung sy terkoyak byk dan sy dijahit tanpa bius selama hmpir 2 jam..Allah saja yang tahu betapa sakit dan seksanya sy sepanjang proses jahit menjahit tersebut. Ade 3 org yg menjahit. Due org muda iaitu nurse dan dr pelatih muda (yg menjahit dengan muka masam mcm terpaksa) lastly, dr pelatih dan nurse muda tersebut tak dapat menyudahkan, mcm cr die ckp tu, ia susah dan dia kurang mahir...katanya lagi kulitku ini jenis mudah rapuh dan susah utk die jahit. Dan akhir sekali nurse yg asyik suruh aku tahan tu yang sudahkan jahitan..oh ya nama nurse tersebut ialah ’zawiyah..’ kengkadang sy rs sgt sedih bile terigt balik,,mcm tu layanan yg sy terima sedangkan sy masuk wad berbayar yg harganya hmpir mencecah rm1k gak..sy kene tahan 2 hari kat wad bila Dr di wad cek jahitan sy bengkak...dr masukkan sesuatu di situ,, dan juga tiub beserta plastik beg air kencing..sepanjang hari tu air kencing disalur masuk dlm beg tersebut..lusanya iaitu 1 Ogos baru leh balik umah.. ini Ashraf selepas dimandi selepas kuar dr perut. masih dlm labour room bersamaku..
Dalam wad 12 spital KB..
Dan selama tempoh berpantang, walau pun lebih 30 hari sy masih lagi belom sembuh sepenuhnya..selepas hari ke 30 barulah benang2 luruh sedikit demi sedikit sedangkan sy tanya pengalaman org lain kata mereka, dalam 2 minggu atau paling lama 20 hari semua benag dh luruh dan bila sebulan tu dh sembuh sepenuhnya..sekarang walau dh menginjak hari ke 34, sy masih duduk senget2 dan jln perlahan2 sbb masih berbaki lgi benag terasa tajam2 menyucuk,, kata nurse yg dtg cek tempoh hari katanya kulitku melecet sbb tu terasa pedih..
Semua itu pengalaman yang entah nak kata mcm mana..tp mmg best sbb dpt tgk baby sendiri. Semoga Allah sembuhkan cepat2 nnt boleh beranak lagi..he he
Ashraf bersama abah. ashraf dah 34 hari desu..
kesimpulan: bila dah sakit terasa nk teran tu. sila teran, jangan tahan ok. mungkin anggapan Dr,/nurse biasanya perempuan yg baru nk lahirkan anak sulung lambat sikit proses bukaan jalan dan tak pandai teran. tp bkn sumer org camtu..kalau mudah,,teran kejap je dh boleh kuar..aku teringat ade suara Dr entah dlm labour room mana menjerit 'teran kuat lagi,,lagi,,awk tak bleh berenti, nnt lemas anak awk ni!..mari tgn awk, sentuh kat bwh ni kpala anak awk dh kuar ni.teran kuat lagi!!! ..kalaulah sy ade Dr bersama sejak awl2 kan best...adui,,xpelah,,mende dh lepas pun.. sila pandang masa depan..go go go
